Një dijetar i moshuar mysliman dhe një nga studentët e tij po udhëtonin së bashku. Në një moment, ata arritën në një lumë që uji ecte me të fortë. Ndërsa po përgatiteshin për të kaluar lumin, panë një grua të re gjithashtu duke u përpjekur të kalonte. Gruaja e re pyeti nëse mund ta ndihmonin të kalonte në anën tjetër.
Dijetari dhe studenti i hodhën një sy njëri -tjetrit sepse kishin marrë zotimet se nuk do të gabonin gjatë jetës.
Pastaj, pa asnjë fjalë, dijetari e mori gruan, e çoi përtej lumit, e vendosi butësisht në anën tjetër dhe vazhdoi udhëtimin e tij.
Studenti i ri nuk mund ta besonte atë që sapo kishte ndodhur. Kaloi një orë pa folur mes tyre.
Kaluan dy orë të tjera, pastaj tre, më në fund studenti i ri nuk mund të përmbahej më dhe tha me zë të lartë: “Si myslimanë, nuk na lejohet të prekim një grua, si mund ta mbani atë grua mbi supet tuaja.
Studiuesi i vjetër shikoi studentin e ri dhe u përgjigj: “Vëlla, e vendosa në anën tjetër të lumit, pse e mban akoma në kokë ngjarjen?”
Kjo histori e thjeshtë ka një mesazh të bukur për të jetuar në momentin e tanishëm. Sa shpesh i gjykojmë njerëzit, mbajmë dhimbje nga e kaluara, mbajmë pakënaqësi kur i vetmi person që po lëndojmë është vetja jonë.
Fakti mbetet se ne nuk mund ta ndryshojmë të kaluarën pavarësisht se sa kohë i mbajmë në mendje ato mendime. Nuk ka rëndësi se sa herë përpiqemi të rindërtojmë memorien tonë! Ashtu si studenti i ri – ne jemi ende duke mbajtur bagazhin emocional të ngjarjeve që kanë ndodhur në të kaluarën.
Fakti i thjeshtë mbetet se e kaluara nuk mund të ndryshohet! Ajo që ka shumë kuptim është t’i përgjigjeni ngjarjeve në të tashmen – siç bëri dijetari. Ai e çoi gruan përtej lumit. Pastaj ai e lëshoi gruan me butësi, së bashku me të gjitha bagazhet emocionale të asaj ngjarje në të kaluarën, dhe vazhdoi në gjithçka që do të vinte më pas.
Shpesh procesi i lëvizjes pengohet nga tendenca jonë për t’u varur nga bagazhi i ngjarjeve të së shkuarës. Dhe kjo na shkakton pikëllim dhe vuajtje. Ne mund ta shërojmë këtë vuajtje me lehtësi nga procesi i heqjes së bagazheve emocionale të së kaluarës dhe ballafaqimit me momentin e tanishëm.
Çfarë bagazhi emocional mbani me vete?
A ka ndonjë vendim që keni marrë në të kaluarën që ende po ju shkakton pikëllim? A nuk është koha për të hequr dorë nga ky bagazh i së kaluarës dhe për të vazhduar në të tashmen e të ardhmen?