“Në Londër, është një grua që shkon çdo ditë në metro dhe ulet në bankën e të akuzuarve vetëm për të dëgjuar njoftimin e regjistruar nga burri i saj në vitin 1950.
Margaret McCollum pas vdekjes së Oswald Laurence-it të saj, ulet në stol duke pritur të dëgjojë këtë regjistrim që u bë një nga “Mend the gap” më të famshëm të Londrës (vëmendje hapësirën midis trenit dhe bankës së të akuzuarve). Në vitin 2003, Oswald vdiq duke lënë një boshllëk të madh në zemrën e Margaret. Kështu që Margaret gjeti një mënyrë për të ndjerë praninë e tij më afër.
Por që një ditë pas më shumë se gjysmë shekulli, ky zë u zëvendësua nga një regjistrim elektronik bosh. Nga shqetësimi, Margaret i kërkoi këtë kasetë kompanisë së transportit të metrosë në Londër që të vazhdonte të dëgjonte zërin e të shoqit në shtëpi.
Por, duke ditur historinë e lëvizjes, kompania vendosi të rivendoste njoftimin në të vetmen ndalesë pranë shtëpisë ku jeton gruaja, konkretisht në stacionin Embankment të Northern Line, ku të gjithë pasagjerët mund të dëgjojnë sot zërin e Oswald Laurence dhe të mendojnë se dashuria e përjetshme ekziston realisht.
Gjest i mrekullueshëm nga autoritetet.’
Mohammad Hajat, Journal Life