Babai dhe djali

 
Në vitin 1988 një tërmet i dhunshëm goditi shtetin e Armenisë me magnitudë 8.2 ballë Rihter! Vendi u shkatërrua fjalë për fjalë dhe më shumë se 30,000 njerëz vdiqën në më pak se 4 minuta për shkak të tij.
Agjencia Armene e Lajmeve shkroi në episode të veçanta histori të vërteta për njerëzit, jetët e të cilëve tërmeti ndryshoi përgjithmonë.
Mes tyre është edhe një burrë që e la gruan në shtëpi pasi u kujdes për sigurinë e saj dhe doli të vraponte në shkollën ku ishte djali i tyre për të parë se çfarë i ndodhi.
Arriti dhe e gjeti shkollën krejtësisht të shkatërruar, dhe ai mori tronditjen e dhunshme dhe ra në gjunjë ndërsa ishte duke goditur me shuplakë kur imagjinoi fatin e djalit të tij.
Befas u ngrit dhe iu kujtua se gjithnjë e numëronte djalin e tij dhe po e tundte me një fjali fikse, e cila është (sido që të jetë puna, unë do të jem gjithmonë pranë jush)
Pastaj shikoi grumbullin e rrënojave të grumbulluara dhe vrapoi drejt tij, duke numëruar afërsisht klasën në të cilën po studion djali i tij.
Ai shkoi te rrënojat atje dhe pa mjete filloi të gërmonte dhe të hiqte rrënojat.
Zjarrfikësi erdhi dhe oficeri i zjarrit u prek nga pamja e babait dhe më kot u përpoq ta mbante larg rrënojave.
E vetmja nevojë që ishte para syve të babait ishte premtimi i tij ndaj djalit të tij dhe ai vazhdoi të gërmonte për një kohë të gjatë derisa i kaloi 24 orë duke vazhduar, dhe në orën 25 hoqi një gur të madh dhe u shfaq një zgavër që bërtiste me zë të lartë në emër të djalit të tij (Armand).
Mori pergjigje nga i biri ne zerin e tij pa e pare:Jam ketu o baba (sido qe te jete une do te jem prane) dhe ja ku jeni baba.
Babai i zgjati dorën ndërsa po i ngrinte gurët me forcë dhe po i hiqte me entuziazëm të dyfishtë: (Hajde biri im, dil jashtë)
Djali ia ktheu: (Jo baba, leri shokët e mi me pare te dalin. Se e di qe do me nxirresh sido. E di qe do jesh gjithmone prane meje).
Për shkak të premtimit të babait ndaj djalit të tij dhe besimit të fëmijës te babai i tij, u shpëtuan 26 fëmijë të cilët ishin në mesin e të vdekurve.
Shkrimtari Charles Dickens thotë:
“Një premtim nëse prishet nuk bën zë por bën shumë dhimbje”