Unë gjithmonë besoj se jeta nuk i nënshtrohet logjikës dhe çdo përpjekje për të kuptuar ngjarjet rreth nesh do të dështojë, sepse konceptet e bukurisë, drejtësisë, padrejtësisë, së mirës dhe së keqes, kaosit, rendit etj. nuk gjenden në të njëjtat gjëra, por në imagjinatën njerëzore.
E keqja nga këndvështrimi im mund të jetë e mirë nga këndvështrimi i një personi tjetër, si dhe padrejtësia dhe të tjerët. Prandaj, ajo që e dëmton një person nuk është ngjarja më shumë sesa mendja që e sodit atë. Është ideja jonë për gjënë që dhemb, jo vetë gjëja.
Pranimi dhe njohja e bëjnë një person disi të qetësuar ose, në rastin më të thjeshtë, të painteresuar.