Një zinxhir i pandërprerë që kthehet te Profeti Ibrahim.
Shoqëritë ndryshojnë dhe zemrat e njerëzve ndryshojnë, por adhurimi i Zotit mbetet i njëjtë. “Format e Islamit, për shkak se janë të pandryshuara që nga koha e formulimit të tyre, na kthejnë në një hapësirë të lashtë ku jemi të vetëdijshëm për lindjen dhe perëndimin e diellit, stinët, hënën, [të gjitha] të cilat kanë një ndikim tek ne dhe do të na rilidhë me një lloj mjedisi. Dhe unë mendoj se shumë muslimanë e kanë atë përvojë, të themi kur shkojnë në xhami për sabah, dhe kur hyjnë, është errësirë, kur dalin, ka pak dritë dhe ata ndjejnë “Unë kam marrë pjesë në këtë fakt i mahnitshëm i fillimit të një dite të re.
Në një farë mënyre, kjo mund të jetë shumë e vështirë për t’u artikuluar, por ka njëfarë paqeje dhe qetësie që shprehet në taslem në fund të lutjes, gjë që tregon se nëpërmjet lutjes, që është akti ynë themelor, ne riintegrohemi në ciklet themelore të jetës në kozmos, të cilat formësuan kultin, si dhe jetën praktike të paraardhësve tanë.”