Cili është thelbi i Islamit?
Profesori i ndjerë Dr. Robert Crane shkroi: E ardhmja e Islamit varet nga Zoti, por e ardhmja e muslimanëve varet nga çdo person përmes respektimit të dy elementeve të para në besimin universal islam.
Këto të dyja, të njohura si takva dhe adl, janë thelbi i thelbit të Islamit si fe. Takva është frika e dashur ndaj Zotit në përgjigje të dashurisë së Zotit për çdo person. Takva është gjithashtu nënshtrim ndaj Zotit si burim i së vërtetës, dashurisë dhe drejtësisë. ‘Adl është dashuria për drejtësinë e dhembshur si një kornizë për të shprehur dashurinë tonë për njëri-tjetrin.
Profeti Muhamed theksoi rëndësinë e kërkimit të së vërtetës dhe drejtësisë, por ai vendosi motivimin për kërkimin në theksimin e vazhdueshëm Kur’anor mbi dashurinë. Islami njihet si fe e paqes, selam, që vjen nga nënshtrimi ndaj të vetmes Qenie të denjë për nënshtrimin njerëzor, përkatësisht Zotit. Në mendimin klasik islam, i zhvilluar nga shekulli i tretë deri në shekullin e gjashtë islam, paqja si thelbi i Islamit rezulton nga drejtësia dhe drejtësia është thjesht shprehje e së vërtetës. Citati më i thellë në Kur’an si burim i drejtësisë së bazuar në besim është Surja El En’am 6:115, “Mesazhi i Zotit tënd është i plotësuar dhe i përsosur në të vërtetën dhe në drejtësi”. Një mësim i tretë i thellë i Kur’anit është rëndësia dhe fuqia e zgjedhjes, nga të cilat shembulli më i rëndësishëm është liria e fesë dhe liria për të interpretuar udhëzimin hyjnor në praktikën e drejtësisë. Koncepti i zgjedhjes është qendror, sepse, pa lirinë për të zgjedhur, as ekuilibri dhe as drejtësia nuk do të kishin ndonjë kuptim. Fuqia për të zgjedhur mes të mirës dhe të keqes është dhurata më e madhe nga Krijuesi për të krijuarit, por është gjithashtu një provë e thellë për çdo person, çdo komunitet dhe komb, çdo qytetërim dhe vetë njerëzimin.
Ekuilibri që duhet mbajtur në çdo qytetërim, siç mishërohet në çdo fe botërore, është midis rendit, drejtësisë dhe lirisë. Kjo paradigmë e ekuilibrit mëson se rendi, drejtësia dhe liria janë të ndërvarura. Kur liria interpretohet si e pavarur nga drejtësia, nuk mund të ketë drejtësi dhe rezultati do të jetë anarkia. Kur mendohet se rendi është i mundur pa drejtësi, nuk do të ketë rregull, sepse padrejtësia është shkaku kryesor i çrregullimit. Kur drejtësia mendohet se është e mundur pa rend dhe liri, atëherë ndjekja ose rendi, drejtësia dhe liria janë kurthe të injorantëve. Ju lutem mendojeni.