Kënaqësia është një nga historitë më të mrekullueshme

Kënaqësia është një nga historitë më të mrekullueshme

Një i varfër kujdesej për nënën, gruan dhe fëmijët e tij dhe punonte si shërbëtor te një i pasur, ishte besnik ndaj punës së tij dhe duke e bërë atë në maksimum, por një ditë mungoj nga puna.
I zoti i tij tha me vete: “Duhet t’i jap një dinar shtesë që të mos mungojë në punë, sepse me siguri nuk ka munguar veçse me shpresën e rritjes së rrogës, sepse ai e di se unë kam nevojë për të”.

Vërtet, kur erdhi në ditën e dytë, ia dha rrogën me rritje.
Punëtori nuk foli dhe nuk e pyeti të zotin për arsyen e rritjes.
Pas disa ditësh, punëtori mungoi përsëri, kështu që zotëria e tij u zemërua shumë dhe tha:
“Do ta zvogëloj rrogën”!
Punëtori nuk foli dhe nuk e pyeti për uljen e pagës.
Zotëria i u befasua nga reagimi i shërbëtorit dhe e pyeti: Të shtova, pra nuk pyete, dhe të pakësova, prapë nuk fole.
Dhe punëtori u përgjigj:

Kur mungova herën e parë, Zoti më bekoi me një fëmijë, kështu që kur më shpërbleve, thashë se me të erdhi edhe jeta e foshnjës.
Kurse herën e dytë nuk fola se mu largua jeta, më vdiq nëna, dhe ti më ule rrogën, thashë se me ikjen e saj i kishte ikur edhe jetesa.

Sa të bukur janë shpirtrat që janë të kënaqur me atë që u ka dhënë Zoti dhe ngrihen mbi përmasat e asaj që u vjen për sa i përket shtimit apo pakësimit të furnizimit.

O njeri, kjo është kënaqësi, prandaj bëje të nevojshme të jetosh si mbret, nëse nuk ka asgjë në ty përveç rehatisë së trupit.

Ndoshta një i varfër është më i pasur se ju me bindjen e tij.
Ndoshta i pasuri është më i varfër sesa lakmia jote.
Një nga bazat e lumturisë është “kënaqësia” me dekretin dhe fatin e Zotit dhe besimi në menaxhimin e Tij të bukur.
Kënaqësia është dera më e madhe e Zotit, një vend pushimi për adhuruesit dhe parajsa e botës.