Sa herë që bëjmë gabime në mënyrë sistematike, ne e quajmë atë anshmëri.
Ditë pas dite, ne përdorim termin për të përshkruar anshmëri për ose kundër grupeve të caktuara të njerëzve. Në fushën e psikologjisë, termi shpesh përdoret për të identifikuar mekanizmat njohës që shtrembërojnë gjykimet tona.
Merrni anshmërinë e konkluzioneve, për shembull, që na bëjnë t’i përkulim gjykimet tona drejt një rezultati të dëshiruar, duke na bërë të interpretojmë provat në një mënyrë të shtrembër. Thjesht merrni parasysh një gjykatë të imigracionit në Majami, ku u zbulua se mundësia për të marrë azil luhatet nga 5 në 88 për qind, në varësi të cilit prej dy gjyqtarëve e dëgjoi çështjen. Këta dy gjyqtarë me shumë gjasa vuanin nga njëanshmëria në konkluzion. Eshtë e panevojshme të thuhet se kjo lloj anshmërie mund të ketë pasoja që ndryshojnë jetën.
Ky lloj ndryshueshmërie, ku gjykimet brenda një sistemi janë të pajustifikuara në kundërshtim me njëri-tjetrin, quhet zhurmë e sistemit.