Foltash Informohu drejt
Në zemrat e njerëzve të mirë nuk ka vend për dorëzim.
Ata luftojnë për të tjerët, nuk thonë kurrë “jo” dhe janë mbështetja më e mirë në çdo nevojë. Megjithatë, kur qajnë, e bëjnë fshehurazi, sepse nuk durojnë dot më, sepse janë të lodhur nga të qenit të fortë dhe shpirti i tyre ka nevojë për ato lot për t’u riparuar.
Këto lloj situatash shumë të ngarkuara emocionalisht janë shumë të zakonshme tek njerëzit që janë mësuar të japin gjithçka për ata që i rrethojnë.
Ne i quajmë ata “njerëz të mirë” dhe, megjithëse të gjithë e dimë shumë mirë se çfarë është e mirë dhe çfarë është e keqe, ka disa shpirtra shumë më të fokusuar në mirëqenien e tjetrit. Prandaj, ata janë më të prirur ndaj mbingarkesave, zhgënjimeve dhe vuajtjeve emocionale.
Fshehurazi qajmë me lot që askush nuk i sheh, shfryjmë tensionet, frikën dhe trishtimin në qoshe të zbehta për të mos u zbuluar, në mënyrë që askush të mos e kuptojë se jemi bërë nga i njëjti material si çdokush tjetër.
Gëte, poet, dramaturg dhe romancier, pra një ekspert i madh i emocioneve njerëzore, thoshte se kushdo që nuk është çuar kurrë nga një vakt duke u mbyllur në dhomën e tij për të qarë më pas, nuk e ka shijuar kurrë shijen e vërtetë të jetës. Njerëzit qajnë për shumë arsye të ndryshme, por ka nga ata që thjesht e bëjnë këtë sepse janë të lodhur duke pretenduar se mund të përballojnë gjithçka.Se ajo është e pamposhtur.
Le të thellohemi në këtë aspekt sot…
