Pse u largova nga Grupi Islamik?
E kam përmendur në një nga artikujt e mi të mëparshëm se si u bashkua me Grupin Islamik Egjiptian gjatë një periudhe të jetës sime, e cila ishte në fund të viteve shtatëdhjetë të shekullit të kaluar, dhe se si më është larë truri në një periudhë prej vetëm disa muajsh dhe i transformuar nga një i ri që donte të kënaqte Zotin në një djalë të ri me ideologji ekstremiste xhihadiste i gatshëm gati të bëjë gjithçka për të mbështetur ideologjinë e tij fetare ekstremiste.
Tani po përmendi disa faktorë që më shtynë, pas dy vitesh që u bashkova me ta, të largohem prej tyre dhe të bëhem një musliman i vërtetë që çliron njerëzit nga dora dhe gjuha ime, jo një “islamist” ekstremist që dëshiron të imponojë ideologjinë e tij të dhuna ndaj të tjerëve.
I pari nga këta faktorë që më shtyu të largohem nga ky grup dhe grupe të tjera ekstremiste është kontradikta e koncepteve të tyre fetare me qartësinë e Kuranit. Për shembull, ata besojnë në domosdoshmërinë e vrasjes së femohuesit, pavarësisht qartësisë së Kuranit në mënyrë të qartë në lidhje me të drejtën e çdo personi për të zgjedhur fenë ose besimin e tij, siç thuhet në vargjet fisnike: “Nuk ka asnjë detyrim në fe.”
Faktori i dytë që kontribuoi në vendimin tim për t’u larguar nga ata ishte zbulimi i gënjeshtrës së tyre ndaj njerëzve në çështjet e fesë. Për shembull, kishim filluar një fushatë për të mbuluar vajzat dhe përdornim të gjitha metodat e frikësimit intelektual siç është dënimi në varr dhe djegia deri në pafundësi e tyre. Në vend se të përdornim nxitjen e butësisë ata na mësonin kërcënimin e dënimin.
Sa i përket çështjes së tretë, ata na kërkonin të jemi të rreptë në secilën cështje dhe e harronin thënien e Muhamedit a.s: “Janë shkatërruar ekstremistët…”
Grupi Islamik në përpikëri synonte ndërrimin e dinjitetit tim, duke na ndërruar krejtësisht formën me të cilën ishim krijuar nga Zoti. Na mësonin gjëra që aspak nuk përmendeshin në Kuranin Fisnik. Ndaj unë desha dhe e ruajta dinjitetin dhe identitetin tim duke u larguar nga ata. Si shembull të përmendi; Na mësuan të mos themi “ALO” në telefon, sepse kjo është sipas tyre në kundërshtim me fenë, po ashtu na thanë që të mos themi fjalën “Ditë të mbarë dhe Urime” për ndonjë çështje kur ishte e karakterit përgëzues.
Faktori i katërt është vdekja e ndërgjegjes, duke na mësuar mënyrat më çnjerëzore në raport me gruan. Ata gruan e shohin vetëm objekt të dëshirave seksuale e asgjë më tepër, duke kërkuar nga ne që ato të jetojnë nën regjim të plotë të kontrollit ndaj tyre.
Faktori i pestë është fakti se ata pak na mësonin për dashurinë ndaj Zotit e më shumë për dashurinë ndaj të Dërguarit a.s. Dashuria ndaj të Dërguarit është esencë në Islam, por nuk ka dashuri më të madhe se sa dashuria ndaj Zotit Krijues.
Pra madhëronin ndonjë citat duke e anashkaluar citatin tjetër të Kuranit, dhe këtë nuk mund ta pranoja.
Faktorët e lartpërmendur ishin faktorët kryesorë në vendimin tim për t’u larguar nga ekstremistët e quajtur grupe islamike. Ka dhe më shumë e shumë.
Dr. Tawfeek Hameed, mjek e studiues i grupeve Islamike nga Egjipti që vepron në SHBA