Shprehja e besimit ose kryerja e ritualeve për t’iu afruar Zotit të Plotfuqishëm nuk duhet të lidhet me ndërhyrjen në punët e të tjerëve, sulmin ndaj tyre ose pengimin e tyre nga praktikimi i jetës sipas asaj që ata duan, pavarësisht nëse kjo pajtohet ose bie ndesh me vizionin ideologjik.
A është besimi i tij i plotë dhe i shëndoshë nëse ai ua imponon bindjen e tij fetare të tjerëve?
Si mund të arrihet koncepti i zgjedhjes hyjnore nëse një musliman fetar detyron tjetrin t’i përmbahet me forcë ose me detyrim dhe jo vullnetarisht?