Zoti na mori dy gjëra nga duart. E kaluara dhe e ardhmja.

Plagët, gabimet, keqardhjet, zgjedhjet dhe dështimet e së kaluarës nuk mund të zhbëhen. E ardhmja, aq sa më pëlqen të mendoj se kam një plan, është krejtësisht jashtë duarve të mia.
Por Zoti na dha dhuratën DHE përgjegjësinë e së tashmes. Pra, si mund ta shfrytëzojmë sa më shumë?
Nuk mund ta lejojmë mendjen të harxhojë të tashmen duke u ndalur në të kaluarën e dëmshme ose të ardhmen shqetësuese. Ne kemi humbur kaq shumë nga momentet tona të çmuara duke e bërë këtë dhe kjo nuk na ka sjellë gjë tjetër veçse më shumë të njëjtën gjë.
Ne duhet të përdorim të kaluarën dhe të ardhmen në avantazhin tonë.
E kaluara nuk është gjë tjetër veçse mësime të nxjerra. Ajo që Kurani e quan Ibreh.
E ardhmja i përket Atij, ndaj ia lë Atij me lutje dhe jap të sotmen që Ai më dhuroi mundin tim më të mirë. Ka shumë kohë për të parë të shkuarën dhe për t’u shqetësuar për të ardhmen në varret tona.