Si i shpjegon Kur’ani parimet dhe ngjarjet që çojnë në ekzistencën tonë tokësore?

Si i shpjegon Kur’ani parimet dhe ngjarjet që çojnë në ekzistencën tonë tokësore?

1- Ademi u krijua si një qenie njerëzore e përsosur nga një Krijues i përsosur.

2- Qeniet njerëzore janë krijuar me natyrë të përsosur. Përsosmëria jonë mund të demonstrohet nga aftësia jonë për të zgjedhur Perëndinë lirisht ose për të refuzuar Zotin dhe aftësinë tonë për ta realizuar atë kur bëjmë zgjedhje të gabuara, pendohemi dhe i kërkojmë falje Zotit.

3- Një qenie njerëzore është krijuar në tokë për të praktikuar lirinë e tij për të zgjedhur Zotin pa ndonjë detyrim. Ai / ajo mund të marrë vendimet e duhura ose vendimet e gabuara.

4- Çdo vendim që merr një qenie njerëzore është vetëm një nga dy zgjedhjet e mundshme; po e bëj këtë për të kënaqur Zotin apo për të kënaqur veten time? E para përfaqëson vetëmohimin. E dyta përfaqëson egoizmin.

5- Kur Zoti e mësoi Ademin të zgjidhte, Ai e kërkoi që të mos hante nga një pemë e veçantë. Ademi bëri një vendim të “gabuar”, por ai e kuptoi se ai bëri një gabim dhe e pyeti Zotin se çfarë të bënte më tej pasi ky ishte vendimi i tij i parë dhe ai ishte ende duke mësuar procesin e zgjedhjes?

6- Zoti e mësoi Ademin të pendohej dhe të kërkonte falje. Ne kuptojmë Kuranin që mëson lirinë e përzgjedhjes dhe inkurajimin për vetëmohim e jo egoizëm. Në rast gabimi Kurani e mëson njeriu të pendohet, të mos injorojë gabimin dhe t’i kthehet vetëmohimit.