Rrënjosja e besimit

Nuk është e mundur të ndash besimtarin dhe mendimtarin tek njeriu, sipas mendimit të Joseph Buchinsky. Nga ana tjetër, Whitehead beson se Aristoteli është i vetmi ndër kolegët e tij filozofë që ishte në gjendje të mendonte në mënyrë të pavarur nga kufizimet e besimit.

Këto mendime që rezultojnë nga monitorimi i qëndrimeve të mendimtarëve dhe filozofëve nuk e përjashtojnë të drejtën e studiuesit për të diskutuar atë që i atribuohet fesë dhe këtë e bën mendimtari maroken Saeed Nasheed në librin e tij me titull “Paqja qoftë mbi ju”, qartë që në pragun e parë që Nashidi lëviz në gjeografinë e fesë islame, duke shpalosur parimin kryesor dhe të përbashkët mes feve, që është paqja dhe qetësia, por ajo që syri sheh në realitet e vë mendjen që mendon përballë sfidave të vështira.

Arsyeja sepse ky është regres në nivelin e qytetëruar dhe kompensim për atë me epërsi verbale.

Saeed Nasheed thekson nevojën për t’i kushtuar vëmendje momentit të shpalljes dhe momentit të përfundimit të mesazhit, dhe të kuptuarit e saktë kërkon pranim se ajo që bie midis dy momenteve dhe ajo që i është shtuar nuk është gjë tjetër veçse shpjegime, interpretime dhe fetva të shprehura nga ligjërimi fetar, dhe në këtë mënyrë autori detajon “Trajtimi me filozofi” ndërmjet fesë dhe formimit të mëvonshëm të ligjërimit, përbërësit e të cilit pasqyrojnë ndikimet e konteksteve të mjedisi dhe kjo epokë, përveç asaj që mund të quhet:

“Me paragjykime psikologjike në kuptimin e qëllimeve të mesazhit fetar.”

Prandaj është gabim të bartet e gjithë feja në bazë të një mendimi të një mendimtari ose një medhhebi.