Një mik më pyeti nëse po bëj thirrje për një lexim të ri të Kuranit, apo për t’u kthyer në leximin origjinal?

Një mik më pyeti nëse po bëj thirrje për një lexim të ri të Kuranit, apo për t’u kthyer në leximin origjinal?

Këtu është përgjigja ime. Po e postoj këtu sepse mendoj se është thelbësore. Unë po bëj thirrje për një lexim të ri të ri. Unë nuk po bëj thirrje të kthehem në një lexim origjinal për arsyet e mëposhtme: Kur u shpall Kurani, muslimanët ishin të paktët që pranuan thirrjen në Mekë dhe më vonë migruan në Medine dhe iu bashkuan atyre që pranuan Islamin në Medine. Ata ishin një numër i vogël njerëzish, por ishin të bashkuar dhe të gjithë ishin të gatshëm të dëgjonin dhe t’i bindeshin Profetit a.s., i cili gjithsesi ishte udhëheqësi qytetar i zgjedhur i Medinës. Në atë kohë Profeti e zbatoi Kuranin për herë të parë. Ky zbatim i parë na dha Kushtetutën e Medinës, përveç mënyrës sesi Profeti a.s. e drejtoi menaxhimin e atij qyteti pluralist. Bota muslimane është krejtësisht ndryshe sot. Koha ecën përpara, njohuritë tona zgjerohen, problemet me të cilat përballemi janë të ndryshme. Megjithatë, shumë vende me shumicë myslimane janë ende pa Kushtetutë dhe nuk e kuptojnë dallimin midis liderit qytetar dhe atij fetar. Ne madje po debatojmë ende nëse Islami inkurajon shoqëritë pluraliste. Po, një lexim i ri me sy të freskët. Dr. Safi Kaskas studiues i Kuranit