Foltash Informohu drejt
Në sociologji, ekziston ajo që njihet si efekti i Mateut.
Do të thotë që fama dhe reputacioni shoqëror është gjithmonë faktori vendimtar në vlerësimin tonë personal të individëve, jo vetë arritjet e tyre, kështu që ju gjeni njerëz (simpatizoni dhe ekzagjeroni shumë) në arritjet e një personi të famshëm, por ata priren të (përçmojnë dhe nënçmojnë ) arritja e një personi tjetër të panjohur, megjithëse të dy personat e arritën me një arritje, aftësitë e tyre mendore dhe intelektuale nuk ndryshonin
Origjina e këtij efekti është në Dhiatën e Re, në Ungjillin e Mateut, i cili është një varg: “Kush e ka, do t’i jepet më shumë, dhe atij që nuk e ka, do t’i merret ajo që ka” Kapitulli 25 vargu 29) ***
Ky fenomen është formuluar dhe shpjeguar nga sociologu amerikan “Robert Merton” në vitet gjashtëdhjetë dhe shtatëdhjetë, dhe ai e ka quajtur efekti i Matthew do të thotë efekti i Matthew, sepse Matthew në anglisht shqiptohet (Matthew) dhe ai jep shembuj të kësaj shoqërore dhe efekti psikologjik te njerëzit deri në atë masë sa që prek edhe shkencëtarët dhe hetuesit pa e ditur as që e kuptojnë se kanë rënë viktimë e mashtrimit.
Së pari: Nëse do ta kishit hapur librin e Ibn Tejmijes, do ta kishit fshirë titullin, do ta kishit ndryshuar emrin e autorit dhe do ta kishit mbajtur përmbajtjen, pastaj do t’ia kishit paraqitur librin paraardhësit tim, një vehabi do ta refuzonte menjëherë ose do të humbiste entuziazmin për të.
Edhe pse përmbajtja është e njëjtë dhe tekstet jane te njejta, selefiu beson me shume tek Ibn Tejmije si nje person i famshem dhe nuk do te degjoj te njejtat fjale nga tjetri. I tronditur..edhe pse fjalimi eshte ai..
Së dyti: Nëse relativiteti i Ajnshtajnit do të ndryshonte emrin e tij në (Teoria e emanacionit) për një person të quajtur “Marku”, ndërsa përmbajtja e teorisë do të mbetej e njëjtë, shkencëtarët do të sillnin mace të zgjuara në teori dhe ata do të kritikonin gjithçka që vjen ne te pa frike apo turp..sepse kritika jone ndonjehere eshte pa ndergjegje, keshtu e quajta (pa turp) dhe ndonese permbajtja e teorise eshte e njejte (relativiteti i Ajnshtajnit / ajsbergu i Markut), shkencetaret u habiten dhe e lavderuan te parin. , por kritikuan dhe e hoqën të dytën..!
E treta: Shumë fjalë që ka thënë Faraj Fouda, por kur e lexojnë disa laikë nga doktor Faraj Fouda, shpërthejnë britma habie dhe admirimi.
Shpjegimi i fenomenit është se njerëzit priren në mendjen e tyre nën ndërgjegjeshëm (për parimin e pushtetit) dhe fama është një nga elementet e fuqisë dhe ndikimit shoqëror, dhe në të kaluarën, kur juristët e hadithit drejtoheshin në vendosjen e hadithit dhe atribuimin e të Dërguarit të Zotit, ata adoptuan të njëjtin parim.
Bisedat e tyre janë me njerëz të famshëm, personalitete dhe udhëheqës të fiseve…sepse ndikimi i fshehtë i Mateut në nën ndërgjegjeshëm do ta detyrojë marrësin të mos i besojë të dobëtit dhe të zhyturit, dhe sepse fjalët e tyre – edhe nëse e vërtetë – janë joefektive dhe i mungon plotësisht elementi i tërheqjes, kështu që kur i drejtoheni analizës (strukturës së lidhjes) në të ashtuquajturën shkencë, zbuloni se i gjithë zinxhiri i transmetuesve (të famshëm) është ose shoqërues ose ndjekës ose të shquar dhe udhëheqësit e fiseve..
Dhe kushdo që e vendos hadithin në përgjithësi do të zgjedhë, që nëse fjalët e tij i atribuohen një personi të famshëm, ai do të fitojë besimin e njerëzve që janë adhurues të atij personi të famshëm dhe për këtë arsye nuk do të gjejë shumë vështirësi për ta besuar atë, ndërsa nëse ai atribuon ndaj dikujt tjetër përveç njerëzve të famshëm nuk do të kujdeset për të dhe reagimi i publikut do të jetë (indiferencë apo kundërshtim dhe kritikë)..
Pleqtë, në vlerësimin tim, janë më të vetëdijshëm për këtë ndikim në shoqëri, pa e kuptuar, dhe gjithë klerikët në përgjithësi, ndaj i gjeni duke shpallur modele të tyre (një fëmijë 6 vjeç mëson përmendësh të gjithë Kuranin. ) (Adoleshentja 12-vjeçare mban një predikim të paprecedentë) (Sheikh filani karakterizon laikët dhe ateistët) (Bota po komploton mbi Projektin Islamik)
Rezultati: Fëmija që mëson Kuranin përmendësh fiton vetëbesim, aftësi udhëheqëse dhe ndikim në një moshë kaq të re. Duke soditur biografinë e të gjithë sheikëve të famshëm dhe me ndikim, do të zbuloni se të gjithë ata morën një avantazh nga të tre ( ose të gjitha ose disa prej tyre) dhe sekreti është se ndjenja e tyre e dështimit është inekzistente
Njerëzit tërhiqen nga një person i sigurt më shumë se një skeptik i shqetësuar, edhe nëse ky skeptik është personi më i zgjuar në botë, por njerëzit nuk i besojnë atij sepse ai personalisht nuk i beson vetes.
Do të doja të mendoja se aktorët dhe artistët gjenialë nuk morën famë dhe mundësinë për të ndikuar pavarësisht nga epërsia ndaj homologëve të tyre ndonjëherë, por homologët e tyre morën mundësinë dhe famën dhe kështu influencuan më shumë se ata, pavarësisht se aktrimi dhe artisti aftësitë e njërit apo të vetë të famshmit ishte më pak artistik, por fama e imunizoi më shumë nga kritika dhe nuk gjeti vështirësi në promovimin dhe mbrojtjen, sepse kushdo që e bën këtë është një audiencë me miliona.
Imagjinoni kur një gazetar shkruan një artikull kritik për artistin dhe pastaj mbron këtë filan, dhjetëra gazetarë të tjerë dhe një audiencë në mediat sociale në miliona.. dhe askush nuk do t’i interesojë përmbajtja dhe subjekti i kritikës sepse çështja është me shoqërinë mos u mat kështu.
Dr. Sameeh Asker
